Σύντομο Βιογραφικό

Ο Πάρις Βεντήρης γεννήθηκε στην Αθήνα, μεγάλωσε και κατοικεί στη Nέα Φιλαδέλφεια. Είναι παντρεμένος με την Εύη Φίλτιση , πολίτισσα στην καταγωγή και έχουν δύο παιδιά , τη Λυδία και το Δημήτρη . Από γονείς εκπαιδευτικούς έμαθε, η καλύτερα τον έμαθαν, ότι τίποτα στη ζωή δεν χαρίζεται, χρειάζεται αγώνας προσπάθεια και δουλειά για να το κατακτήσεις.

Αθλητής του μπάσκετ με συμμετοχές στην Εθνική Παίδων, γνώρισε τι σημαίνει να είσαι μαχητής σε μία περίοδο πολύ κρίσιμη, λίγο μετά τη μεταπολίτευση, όντας μαθητής στο γυμνάσιο και τους νεολαίους εκείνης της εποχής να ανοίγουν το δρόμο της μεγάλης αλλαγής.

Επέλεξε τη συμμετοχή του στη δράση  τότε του μαθητικού κινήματος και των πολιτικών νεολαιών και βρέθηκε στο συντονιστικό της ΠΑΜΚ , της Πανελλήνιας Αγωνιστικής Μαθητικής Κίνησης που ξεκίναγε σιγά - σιγά να οργανώνεται, να αγωνίζεται και να διεκδικεί τη δημιουργία ενός  σχολείου πιο Δημοκρατικού, πιο ανοιχτού στην κοινωνία, πιο δημιουργικού για τα παιδιά εκείνης εποχής .Μέλος της συντακτικής ομάδας του Αγωνιστή ξεκινά μια πορεία που σημάδεψε τη γενιά του.

Από την πρώτη ουσιαστικά συνδιάσκεψη του ΠΑΣΟΚ στην Πλατεία Αμερικής, τις συναυλίες στα κινηματοθέατρα και την πρώτη μεγάλη ανοικτή συγκέντρωση στο γήπεδο της Νέας Σμύρνης , στη νεολαία ΠΑΣΟΚ ,στην ΕΦΕΕ και τη Σπουδάζουσα , με εμπειρίες και δράσεις πρωτόγνωρες και καθοριστικές.

Από το αμφιθέατρο της Μαθηματικής Σχολής της Αθήνας , στα θρανία της Παιδαγωγικής Ακαδημίας Αλεξανδρούπολης , στις αίθουσες του Παιδαγωγικού τμήματος του Παν. Αθηνών και στα εργαστήρια Κοινωνιολογίας της Παντείου ολοκλήρωσε με άριστα μια σειρά πτυχιακών και μεταπτυχιακών σπουδών ως Δάσκαλος - Παιδαγωγός - Κοινωνιολόγος κάτοχος Μάστερ στα Οικονομικά της Υγείας με ειδίκευση στην Αγωγή Υγείας στην Πρωτοβάθμια Εκπ/ση.

Διορίστηκε στην Εράσμιο Γερμανική Σχολή και το 1985 στην Εκπ/ση ως Δάσκαλος στο Δημοτικό Σχολείο Κάτω Σουλίου Μαραθώνα . Από την αρχή συμμετείχε ενεργά στο Σύλλογο Δασκάλων & Νηπιαγωγών  Αν. Αττικής

‘’Αλέξανδρος Δελμούζος’’ , διετέλεσε Πρόεδρος και Αντιπρόσωπος για 8 χρόνια και το 1993 εξελέγη μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας Ελλάδας, του μεγαλύτερου επιστημονικού σωματείου της χώρας.

Παράλληλα εκλέγεται στην κεντρική ΠΑΣΚ  , συνδικαλιστική παράταξη του ΠΑΣΟΚ στους δασκάλους και στην Κεντρική ΠΑΣΚ  Δημοσίων Υπαλλήλων σε επίπεδο ΑΔΕΔΥ. Μέλος του τομέα Παιδείας του ΠΑΣΟΚ συμμετέχει σε όλες τις ομάδες επεξεργασίας των κυβερνητικών προγραμμάτων του κινήματος για την εκπαίδευση .Το 1995 επανεκλέγεται πρώτος σε σταυρούς στη Διδασκαλική Ομοσπονδία Ελλάδας,  αναλαμβάνει τη θέση του Γενικού Γραμματέα και συμβάλλει στο μέρος που του αναλογεί στην επικράτηση της παράταξης με ποσοστά απόλυτης αυτοδυναμίας.

Το 1997 με σεβασμό στην απόφαση για θητεία τετραετίας στα όργανα των δασκάλων αποχωρεί , αν και εκλέγεται παμψηφεί στην ΑΔΕΔΥ ως Γενικός Σύμβουλος. Κλείνει  ουσιαστικά ένας κύκλος συνδικαλιστικής δράσης και μεγάλης εμπειρίας με όλους τους Υπουργούς Παιδείας του ΠΑΣΟΚ  (Κακλαμάνη – Τρίτση – Παπανδρέου-Αρσένη) και συμμετοχή σε αγώνες , απεργίες και συλλαλητήρια σε όλη την Ελλάδα .

            Μια απρόσμενη πρόσκληση του Γραμματέα της Κεντρικής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ σ. Κώστα Σκανδαλίδη σχηματοποιεί μια φιλία ετών σε στενή και θεσμική συνεργασία. Το 1997 αναλαμβάνει επικεφαλής του Γραφείου του Γραμματέα στο ΠΑΣΟΚ και παράλληλα με απόφαση του Πρωθυπουργού και Προέδρου του κινήματος ορίζεται υπεύθυνος για τα πρακτικά των συνεδριάσεων του Εκτελεστικού Γραφείου.

Σε μια πορεία τριών και πλέον ετών η επαφή με τα στελέχη όλης της Ελλάδας , η καθημερινή τριβή με το κόμμα και όλες του τις οργανώσεις, ήταν ένα μεγάλο πολιτικό σχολείο. Πάνω από όλα όμως η σχέση φιλίας και πολιτικού οραματισμού με ένα βαθύ στοχαστή της πολιτικής τον Κώστα Σκανδαλίδη , είναι και παραμένει το σημείο αναφοράς του.

Το 2000 η Φώφη Γεννηματά αποφασίζει να κατέβει υποψήφια Βουλευτής στην Α‘ Αθήνας . Στην πρόσκληση για συμμετοχή στην προσπάθεια μιας νέας παρουσίας στην πολιτική ζωή , στην κόρη του αείμνηστου Γιώργου Γεννηματά , ο δάσκαλος λέει ναι και αναλαμβάνει το συντονισμό της προεκλογικής της πορείας , που έμελλε να στεφτεί με απόλυτη επιτυχία. H Φώφη εκλέγεται Βουλευτής , μέλος του  Εκτελεστικού Γραφείου ,  Υπερνομάρχης ,  Πρόεδρος της ΕΝΑΕ , μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου και προχωρά δυνατά για τη  νίκη στις εκλογές που έρχονται τον Οκτώβρη του 2006.

Το  2004 η επιλογή είναι συνειδητή και επιβεβλημένη , η επιστροφή στην εκπαίδευση , το τέλος μιας συνδικαλιστικής και κομματικής πορείας  με πολλές εμπειρίες ολοκληρώνεται . Ήδη , από το 2002 κατέχει τη θέση του Διευθυντή στο 4^ο Δημοτικό Σχολείο Νέας Φιλαδέλφειας , οργανικά ανήκει στο πιο παλαιό σχολείο της πόλης μας το Δημοτικό του Σπαθάρη . Τα μάτια των παιδιών σημαδεύουν την καρδιά μας και αυτό έμελλε να είναι καταλύτης και για τον ίδιο.

 Η επαφή με τα παιδιά και τους γονείς  είναι  μοναδική, αυθεντική, αξεπέραστη και δημιουργική σε όλα τα επίπεδα. Το σχολείο είναι ο κατεξοχήν χώρος προσφοράς και ουσιαστικής  ολοκλήρωσης του εκπαιδευτικού, ως επιστήμονα και ανθρώπου.

Το 4^ο Δημοτικό αποτελεί ένα ξεχωριστό και πολύ σημαντικό κομμάτι της πορείας του, το δέσιμο, το όραμα και η συλλογικότητα στη λειτουργία εκπαιδευτικών και γονέων ,οδηγούν βήμα-βήμα ,το σχολείο στη βελτίωση και την ολοκλήρωση σύγχρονων υποδομών,  με στόχο την ποιοτική αναβάθμιση της παρεχόμενης εκπαίδευσης και αγωγής σε όλα τα παιδιά της πόλη μας. Ο δρόμος της εκπαίδευσης είναι δύσκολος, είναι όμως πορεία ζωής και ολοκλήρωσης.

Αγαπητοί φίλοι ,

Όλοι εσείς που διαβάζετε αυτές τις γραμμές ζωής και πορείας σε ένα βαθμό μαθαίνετε κάποια πράγματα για μένα και ότι μέχρι σήμερα με συντροφεύει. Κάθε υποψήφιος προσπαθεί να γνωριστεί με τους συμπολίτες του και να κριθεί όσο πιο αντικειμενικά γίνεται .

Η δική μου προσπάθεια, σε ότι μέχρι σήμερα η πολιτεία μου εμπιστεύθηκε σε θέσεις ευθύνης και διοίκησης (Ολυμπιακή – Ελπίς – Ερυθρός Σταυρός – Ταμείο Τσιμέντων ) , σε ότι με την ψήφο τους οι πολίτες μου ανέθεσαν ήταν και παραμένει σταθερή. Δουλειά και ανθρώπινη σχέση . Η πρώτη μου έννοια ήταν να μπορώ να κοιτώ τα παιδιά μου στα μάτια χωρίς να νιώθω ενοχές.

Η συμμετοχή μου στο ψηφοδέλτιο της Δημοκρατικής Αλλαγής είναι για μένα τιμή , μια μεγάλη δημοκρατική, προοδευτική παράταξη στην οποία συμμετείχαν και συμμετέχουν πολλοί και καταξιωμένοι συμπολίτες μας, με δέχτηκε και με περιέβαλε με συντροφικότητα και   εκτίμηση.  

Η επιλογή μου να ανταποκριθώ στο κάλεσμα του Παντελή Γρετζελιά , ενός πετυχημένου και με έργο Δημάρχου είναι συνειδητή. Πιστεύω στις δημιουργικές και αυτοδιοικητικές ικανότητες του Παντελή ,πιστεύω στο όραμά του για την πόλη μας και νιώθω σιγουριά για το μέλλον μας.

Αγαπητοί φίλοι,

Το 2005 στη μεγάλη πορεία αλλαγής του ΠΑΣΟΚ με το Γιώργο Παπανδρέου , δημιουργήσαμε στη Νέα Φιλαδέλφεια μια Δημοτική Οργάνωση με υποδομές και λειτουργίες πρωτόγνωρες. Τα μέλη, οι φίλοι του κινήματος στην πόλη σε μια μαζική διαδικασία με τίμησαν με τη ψήφο τους και με εξέλεξαν στη θέση του Γραμματέα της Οργάνωσης. Πιστεύω ότι μαζί με τη Β΄ Γραμματέα και όλα τα μέλη της Συντονιστικής Επιτροπής δώσαμε και δίνουμε μια μάχη για τα προβλήματα της πόλης μας, την αλλαγή στο Δήμο την προβολή των θέσεων και των προτάσεων ΠΑΣΟΚ. Πρώτα από όλα όμως δίνουμε μαζί τον αγώνα  της συνέπειας και της ενότητας.

Σε αυτή την πρόσκληση δεν πρέπει να λείψει κανείς. Σε μια μάχη ένας κάνει πολλά , πολλοί καταφέρνουν τα περισσότερα και όλοι μαζί πετυχαίνουν  να κάνουν το όραμα, πράξη . Σε αυτή την πορεία και εγώ είμαι ένας από όλους εσάς, με τη δική σας ψήφο η παράταξη προχωρά στη νίκη.